Een ijzeren oude dame die al 105 jaar in het water ligt en al die tijd weer en wind heeft doorstaan, mag op een gegeven moment wel wat slijtageplekjes vertonen. Dat is ook helemaal niet erg, want er zijn nog vaklieden (en gelukkig ook vaklieden in opleiding) te vinden die haar weer in perfecte staat kunnen oplappen.
Deze week ligt de Furie bij scheepswerf De Haas, waar een begin wordt gemaakt met de staalwerkreparaties. De verschansing, plekjes op het dek en de machinekameringang worden vernieuwd en gerestaureerd. Het klinkt allemaal simpel genoeg: een beetje bikken, een stukje slijpen, lassen en klaar. En dat is het in principe ook, maar met slijpen en lassen komen vuurspetters vrij! Als dat dus gebeurt aan boord, staan onze vrijwilligers met argusogen alles te volgen als ‘brandwacht’. De omgeving wordt nauwgezet in de gaten gehouden dat er geen brand ontstaat. De romp van het schip mag dan van staal zijn, binnenin is er veel hout verwerkt en we willen zeker niet dat de machinekamer in rook opgaat. Het is mooi meegenomen dat alle brandblussers aan boord net weer gecertificeerd zijn, al hopen we ze natuurlijk niet nodig te hebben. En op dit project wordt tevens, waar mogelijk, een stagiaire van het STC ingezet.
Het is dus een drukte van belang op de Furie en deze eerste staalwerkzaamheden vorderen gestaag. Als stichting mogen we ons gelukkig prijzen met de subsidies die we voor dit soort grote en dure projecten mogen ontvangen. Alle fondsen hebben zich coulant opgesteld, toen bleek dat de werkzaamheden later zouden worden uitgevoerd dan gepland, door de coronapandemie. Onze hartelijke dank gaat uit naar Fonds Schiedam/Vlaardingen e.o., Stichting 75 jaar NBB, Stichting Zeemanshuis, Mondriaan Fonds, De Groot Fonds en Prins Bernhard Cultuurfonds, voor hun bijdrage aan dit project!
Met dit renovatieproject kan dit staalwerk van de Furie weer vele decennia mee en wordt voorkomen dat we op termijn allerlei noodmaatregelen moeten treffen om de veiligheid aan boord te waarborgen.
