Woningstichting Maassluis nodigde destijds kunstenaars uit om in te schrijven op een opdracht ter gelegenheid van de renovatie van een aantal flatgebouwen. De inzending van Marieken Verheyen werd verkozen. Marieken zei er onder andere over: ‘Toen ik er rondliep zag ik hoeveel vitrage er voor de ramen hing en hoe deze van huis tot huis verschilde. Vitrage beschermt tegen ongewenste blikken, maar ontneemt niet het zicht op de buitenwereld. Het biedt de mogelijkheid om het eigen karakter van je woning te tonen. Vitrage heb ik gekozen als uitgangspunt voor de kunstopdracht. Als grens tussen privéruimte en openbare ruimte, is het een symbool voor de relatie tussen het leven binnenshuis en het leven op straat.’
Marieken Verheyen volgde haar opleiding aan de Academie voor Kunst en Industrie in Enschede. Haar werk omvat fotografie, grafische kunst en kunst in de openbare ruimte. Ze realiseerde zogenoemde site specific projecten in scholen, woonwijken en andere openbare gebouwen. Ook bij de galerijflats in Sluispolder-Oost zien we haar speciaal-voor-deze-plek manier van ontwerpen.
Voor galerijflats aan de Vincent van Goghlaan, Willem Marislaan, Breitnerstraat en Jozef Israëlslaan ontwierp ze vijfhoog reliëfs in de betonelementen van de liftschachten. Ook bedacht Marieken gigantische glasgordijnen op de glazen puien van de trappenhuizen. Daartoe vergrootte ze verschillende vitragemotieven enorm uit.
Van buitenaf is de gevel ondoorzichtig; het motief is wel te herkennen. Vanaf de galerij blijft het zicht onbelemmerd, maar is het motief verdwenen. Door de extreme uitvergroting zie je alleen een abstract lijnenspel. Het licht valt door de ramen naar binnen en geeft steeds veranderende schaduwen op vloeren en wanden.
Is het misschien toch niet helemaal duidelijk dan is het goed om het kunstwerk eens te gaan bekijken. Voor de locatie zie www.maassluis.nl/kunstwerkenkaart. En op de site van de CRM is nadere informatie beschikbaar: http://www.crmmaassluis.nl/kunstwerk/vitrages/
De jeugd denkt er heel gevarieerd over. De een twijfelt aan het nut; een ander ziet er een klein, schattig afdakje in. Weer een ander: ‘Het is interessant alleen ik weet niet wat het inhoudt.’
De ‘willekeurige’ Maassluizer vindt het erg leuke kunst die saaie, grijze betonblokken opsiert. Eerst valt het niet echt op, maar dan is er diversiteit te zien.
Een collega-kunstenaar was het nooit opgevallen: ‘Het is net craquelé glas.’
Of: het lijkt zo simpel tot zo’n glasgordijn te komen, maar daarom ook zo bijzonder. De flat is meteen niet saai meer. ‘Het verhaal versterkt het beeld, maar ook zonder het verhaal is het een mooie toevoeging aan een saai flatgebouw. De galerijflats krijgen er een chique uitstraling door.’
Het project Kunstwerk van de Maand wordt uitgevoerd door Mischa Koorneef (coördinator), Nel Wilkes (fotografie), Jacques Visker (research) en Jan Buijsse (publiciteit).
